Многу интензивен историски период во кој се раѓаат, растат и се разликуваат големите уметници, мажи и жени, обединети со уметнички начин на живот. Неконформистички и револуционерен на свој начин, италијанскиот поп-арт станува протагонист на изложбата закажана на стадионот Домицијан, од 16 септември до 30 октомври.
ДУХОТ НА РИМ – Италијанска поп-арт во училиштето Пјаца дел Пополо ги враќа годините на движењето, неговите протагонисти и односот што го имале со градот. Тоа е живо сведоштво за таа ера уметникот Серџо Ломбардо кој ќе биде присутен на инаугурацијата - на 16 септември во 18 часот заедно со проф. Франческо Гало Мацео, куратор на изложбата – да ја раскаже уметничката вредност на таа ера и културната клима што се доживеа во градот Рим: салон на средби и споредби, онаа на римското искуство, во која мислите, пластичноста, страстите, иконите и формите станаа историја и траги кои треба да следат за уметниците од следните генерации.
Изложено заедно со платната на големите мајстори на италијанската поп-арт – Марио Скифано, Тано Феста, Франко Анџели, Ренато Мамбор, Чезаре Таки, Пино Паскали и Серхио Ломбардо – исто така документи и слики одДржавниот архив на Латина.
„Со изложбата SPIRITO DI ROMA го славиме историскиот период кој се смета за еден од најплодните на италијанската современа уметност - подвлекува Емануеле Ламаро кому му беше доверено концепцијата и реализацијата на изложбениот проект. Протагонистите на таа извонредна авантура, дефинирана од многумина како „италијанска поп-арт“ или „школа на Пјаца дел Пополо“, беа група млади уметници со различно потекло и јазици, кои ја споделуваа таа културна клима во Рим кон крајот на 50-тите брзо ги доведе до создавање на нов експресивен код, на некој начин револуционерен, како на пример да има трајно влијание врз светот на уметноста“..
Изложбата наменета за Стадионот Домицијан има за цел да претстави некои погледи од таа ера, преку избрани дела, израз на една „митска“ деценија. Изложбениот проект е збогатен со документи и слики кои имаат намера да ги запознаат посетителите и за уметничките вредности и за некои социо-културни фрагменти од еден таков возбудлив период, за градот Рим како и за италијанската модерност. „Никогаш Рим не бил сцена за нови меѓународни трендови како во тие години, а уметниците на Пјаца дел Пополо биле протагонисти“ продолжува Ламаро.
Но, како се појавија протагонистите кои му дадоа облик на таканаречената школа на Пјаца дел Пополо? Емануеле Ламаро го праша Серхио Ломбардо во дијалог со уметникот: "Немаше формална средба, се познававме затоа што ги посетувавме местата на ноќниот живот и меѓународната култура, но пред се затоа што бевме многу различни од тогашните конформистички уметници – вели Серхио Ломбардо. Во Италија имаше само две официјални уметнички струи: социјалистички реализам и еден вид поетски маниристички пасатизам „месечина“. Двете струи беа традиционалистички и пред се „хетерономни“, но носители на однапред спакувани диригисти содржини. Секој од нас, и покрај тоа што доаѓа од различни дисциплини и искуства, сакаше да биде и иноватор во нашиот начин на живеење, „инженер на секојдневниот живот“, да го цитирам Арватов. Бевме слободни, модерни, малку ноќни, малку егзистенцијалисти. Сите се најдовме меѓу Пјаца дел Пополо и Пјаца ди Шпања, во областа на туристите, Американците, римското благородништво, ноќниот живот и ги посетувавме единствените две галерии што изложуваа меѓународна уметност: Ла Тартаруга од Плинио де Мартиис на Пјаца дел Пополо и Искачувањето на Џан Томазо Ливерани до шпанските скали“.
ДУХОТ НА РИМ – Италијанска поп-арт во училиштето Пјаца дел Пополо тоа е колатерален настан на првото издание на меѓународниот натпревар RIME ART Award 2016, нова престижна награда на секои две години дизајнирана од Амедео Демитри – уметнички советник и куратор – и во организација на Artiamo Настани.
За повеќе информации за времето и цените на настаните: http://www.stadiodomiziano.com
